Η πρώτη πραγματικότητα
Η δεκαετία του 1980 είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που ζούμε σήμερα.
Τότε υπήρχε ανάπτυξη και ο καθένας δημιουργούσε την δική του μικρή ή μεγάλη επιχείρηση.
Σήμερα οι οικογενειακές επιχειρήσεις πεθαίνουν και οι νέοι μας που στην πλειονότητα τους είναι μορφωμένοι είναι άνεργοι.
Τότε τα προβλήματα αφορούσαν τις υποδομές που ήταν ανύπαρκτες.
Σήμερα το πρόβλημα είναι η επιβίωση των οικογενειών.
Η δεύτερη πραγματικότητα.
Το μόνο όπλο που έχουν οι κοινωνίες της Κω είναι ο Δήμος τους. Η Αυτοδιοίκηση. Όπως και τότε οι Δήμος στήριξε τους επιχειρηματίες φτιάχνοντας τα έργα υποδομής, έτσι και σήμερα ο Δήμος θα πρέπει να σταθεί δίπλα τους στα νέα πολύ μεγαλύτερα προβλήματα της οικονομίας.
Η τρίτη πραγματικότητα,
Σε δέκα μήνες στο νησί της Κω θα υπάρχει ένας Δήμος. Ο Καλλικράτης είναι πλέον πραγματικότητα. Ο ενιαίος Δήμος θα επωμισθεί τις αγωνίες και σ’ αυτόν θα στηριχθούν οι ελπίδες των πολιτών για την ανατροπή της κατάστασης, την ενίσχυση των οικογενειακών επιχειρήσεων, την εργασία των νέων ανθρώπων.
Η αλήθεια.
Οι Δήμοι μας δεν προετοιμάζονται για την μεγάλη αυτή αλλαγή.
Οι δύο Δήμοι προσπαθούν να λύσουν τα καθημερινά προβλήματα τους.
Ο Δήμος της Κω που θα έπρεπε να είναι η ναυαρχίδα για τον ενιαίο Δήμο αντί να βάζει τα θεμέλια πάνω στα οποία θα στηριχθεί ένα καινούργιο οικοδόμημα που θα αντιμετωπίσει την κρίση, κατεδαφίζει και αυτά που υπήρχαν.
Διχάζουν τον λαό, τον υποτιμούν και τον εμπαίζουν, αντί να κτίζουν την ενότητα του που είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Κατασπαταλούν το δημόσιο χρήμα σε φανφάρες και σε δημόσιες σχέσεις. Σε ξένους μελετητές και σε μεγαλοεργολάβους, αντί να ενισχύουν τους εκατοντάδες άνεργους επιστήμονες, εμπόρους, τεχνίτες και εργάτες.
Βουίζει ο τόπος για τις κακοτεχνίες και τις ρεμούλες εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ στην Κανάρη και την Αβέρωφ. Δίνουν 300 χιλιάδες σε μία κ. Ρικάκη. Πάνω από 10 εκατομμύρια φεύγουν σε ξένους για μελέτες και σε εργολαβίες.
Η κοινωνία της Κω παρακολουθεί φοβισμένη συγκρούσεις για επουσιώδεις επιλογές που την διχάζουν, όταν το πρόβλημα της είναι βαθύτατα πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό.
Η προοπτική.
Δεν μας αξίζει τέτοια τύχη. Οφείλουμε να αντιδράσουμε και να βρούμε το δικό μας δρόμο.
Να αντιδράσουμε στην παθητικότητα και στην υποταγή.
Και να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις και τις υποδομές για να ανασάνουν οι επιχειρήσεις μας, να σταθούν στα πόδια τους οι νέοι μας και να θεμελιώσουν το δικό τους μέλλον.
Να ενισχύσουμε τις συνεργατικές δράσεις και τις εταιρείες λαϊκής βάσης. Να δημιουργήσουμε δομές γνώσεις, έρευνας και τεχνολογίας. Να υποστηρίξουμε σύγχρονες μορφές λειτουργίας στην εκπαίδευση, στην παροχή τουριστικών υπηρεσιών, στην παραγωγή και στην πώληση νέων προϊόντων, στην κοινωνική μέριμνα και υγεία. Η επίλυση των προβλημάτων στις υποδομές να υπηρετούν αυτές τις κατευθύνσεις.
Με τις δικές μας δυνάμεις οφείλουμε να φτιάξουμε έναν καινούργιο, άλλον Δήμο, που θα ανοίγει νέους ορίζοντες στην Κω και στις νέες γενιές της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου