Συνέντευξη τύπου 23-3-2010 του Κώστα Καΐσερλη

Η πρώτη πραγματικότητα

Η δεκαετία του 1980 είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που ζούμε σήμερα.

Τότε υπήρχε ανάπτυξη και ο καθένας δημιουργούσε την δική του μικρή ή μεγάλη επιχείρηση.

Σήμερα οι οικογενειακές επιχειρήσεις πεθαίνουν και οι νέοι μας που στην πλειονότητα τους είναι μορφωμένοι είναι άνεργοι.

Τότε τα προβλήματα αφορούσαν τις υποδομές που ήταν ανύπαρκτες.

Σήμερα το πρόβλημα είναι η επιβίωση των οικογενειών.

Η δεύτερη πραγματικότητα.

Το μόνο όπλο που έχουν οι κοινωνίες της Κω είναι ο Δήμος τους. Η Αυτοδιοίκηση. Όπως και τότε οι Δήμος στήριξε τους επιχειρηματίες φτιάχνοντας τα έργα υποδομής, έτσι και σήμερα ο Δήμος θα πρέπει να σταθεί δίπλα τους στα νέα πολύ μεγαλύτερα προβλήματα της οικονομίας.

Η τρίτη πραγματικότητα,

Σε δέκα μήνες στο νησί της Κω θα υπάρχει ένας Δήμος. Ο Καλλικράτης είναι πλέον πραγματικότητα. Ο ενιαίος Δήμος θα επωμισθεί τις αγωνίες και σ’ αυτόν θα στηριχθούν οι ελπίδες των πολιτών για την ανατροπή της κατάστασης, την ενίσχυση των οικογενειακών επιχειρήσεων, την εργασία των νέων ανθρώπων.

Η αλήθεια.

Οι Δήμοι μας δεν προετοιμάζονται για την μεγάλη αυτή αλλαγή.

Οι δύο Δήμοι προσπαθούν να λύσουν τα καθημερινά προβλήματα τους.

Ο Δήμος της Κω που θα έπρεπε να είναι η ναυαρχίδα για τον ενιαίο Δήμο αντί να βάζει τα θεμέλια πάνω στα οποία θα στηριχθεί ένα καινούργιο οικοδόμημα που θα αντιμετωπίσει την κρίση, κατεδαφίζει και αυτά που υπήρχαν.

Διχάζουν τον λαό, τον υποτιμούν και τον εμπαίζουν, αντί να κτίζουν την ενότητα του που είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Κατασπαταλούν το δημόσιο χρήμα σε φανφάρες και σε δημόσιες σχέσεις. Σε ξένους μελετητές και σε μεγαλοεργολάβους, αντί να ενισχύουν τους εκατοντάδες άνεργους επιστήμονες, εμπόρους, τεχνίτες και εργάτες.

Βουίζει ο τόπος για τις κακοτεχνίες και τις ρεμούλες εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ στην Κανάρη και την Αβέρωφ. Δίνουν 300 χιλιάδες σε μία κ. Ρικάκη. Πάνω από 10 εκατομμύρια φεύγουν σε ξένους για μελέτες και σε εργολαβίες.

Η κοινωνία της Κω παρακολουθεί φοβισμένη συγκρούσεις για επουσιώδεις επιλογές που την διχάζουν, όταν το πρόβλημα της είναι βαθύτατα πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό.

Η προοπτική.

Δεν μας αξίζει τέτοια τύχη. Οφείλουμε να αντιδράσουμε και να βρούμε το δικό μας δρόμο.

Να αντιδράσουμε στην παθητικότητα και στην υποταγή.

Και να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις και τις υποδομές για να ανασάνουν οι επιχειρήσεις μας, να σταθούν στα πόδια τους οι νέοι μας και να θεμελιώσουν το δικό τους μέλλον.

Να ενισχύσουμε τις συνεργατικές δράσεις και τις εταιρείες λαϊκής βάσης. Να δημιουργήσουμε δομές γνώσεις, έρευνας και τεχνολογίας. Να υποστηρίξουμε σύγχρονες μορφές λειτουργίας στην εκπαίδευση, στην παροχή τουριστικών υπηρεσιών, στην παραγωγή και στην πώληση νέων προϊόντων, στην κοινωνική μέριμνα και υγεία. Η επίλυση των προβλημάτων στις υποδομές να υπηρετούν αυτές τις κατευθύνσεις.

Με τις δικές μας δυνάμεις οφείλουμε να φτιάξουμε έναν καινούργιο, άλλον Δήμο, που θα ανοίγει νέους ορίζοντες στην Κω και στις νέες γενιές της.

ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Ανοίγουμε δρόμο στο μέλλον

Η οικονομική κρίση που βιώνει η κοινωνία μας αναδεικνύει και μεγιστοποιεί προβλήματα που χρονίζουν στην Ελληνική κοινωνία και έχουν άμεση αντανάκλαση στην οικονομία, στην εργασία και στο εισόδημα των οικογενειών και στην προοπτική των νέων ανθρώπων.
Παρά τους μεγάλους αγώνες του λαού μας και τις κατά καιρούς αλλαγές που έχουν γίνει είναι βέβαιο και το βλέπουμε καθημερινά ότι το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας έχει καταρρεύσει.
Το κωμικοτραγικό μάλιστα είναι πως χαρακτηρίζεται κατ΄ ευφημισμό ως δωρεάν. Αυτό είναι και η μεγαλύτερη προσβολή στην Ελληνική οικογένεια που σηκώνει το δυσβάσταχτο κόστος της εξωσχολικής εκπαίδευσης και στους νέους ανθρώπους που ζούνε σε ένα ισοπεδωτικό εκπαιδευτικό σύστημα που τους προσφέρει πίεση, ημιμάθεια και ανασφάλεια.
Είναι ένα σύστημα που θίγει την ουσία της εκπαίδευσης, που είναι η γνώση, αλλά και τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, που έχουν επενδύσει όνειρα και ελπίδες στο επάγγελμα που επέλεξαν να ακολουθήσουν ενώ έρχονται αντιμέτωποι με χαμηλές αμοιβές, ελλιπείς υποδομές και έλλειψη στόχων, στοιχεία που υποβιβάζουν το ρόλο και την ευθύνη τους στην πρόοδο του τόπου.
Βασική αιτία όλων αυτών των χαρακτηριστικών το ότι η εκπαίδευση στη χώρα μας δεν είναι συνδεδεμένη με τις παραγωγικές δραστηριότητες και φυσικά δεν είναι δωρεάν. Αντιθέτως κοστίζει πανάκριβα, μέσα από την φροντιστηριακή υποστήριξη και τις εξωσχολικές δραστηριότητες, εξαντλώντας το οικογενειακό εισόδημα.
Στην Κω μόνο υπολογίζουμε ότι δαπανώνται ετησίως πάνω από 8.000.000 ευρώ σε φροντιστηριακά μαθήματα και σπαταλιούνται χιλιάδες ώρες από την καθημερινή ζωή των μαθητών και των οικογενειών τους.
Την ίδια ώρα συνθλίβονται ψυχικά και σωματικά χιλιάδες μαθητές και οι γονείς τους για την κάλυψη αυτών των αναγκών και εκατοντάδες νέοι επιστήμονες που μπροστά στην αμείλικτη ανεργία υποχρεώνονται στον ευτελισμό των μαθημάτων κατ’ οίκον και σε πάσης φύσεως ετεροαπασχόληση.
Και ενώ όλα αυτά είναι μια ζοφερή πραγματικότητα κανένας δεν τολμά να πει την αλήθεια, γιατί η αλήθεια πονά.
Οι Κυβερνήσεις που διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα των φορολογουμένων δεν τολμούν να ζητήσουν πρόσθετα έσοδα από τους φορολογούμενους για να καλύψουν τις ανάγκες της εκπαίδευσης, γιατί το χρήμα εξανεμίζεται σε σπατάλες και κακοδιαχείριση, με αποτέλεσμα η ελπίδα για αύξηση των πιστώσεων στην παιδεία και για ολοήμερα και σύγχρονα σχολεία παραμένει ανεκπλήρωτο όνειρο γενεών.
Εμείς δεν μπορούμε να μείνουμε αδρανείς. Το νέο πρότυπο Δήμου που οραματιζόμαστε και θα υλοποιήσουμε με συμμέτοχους τους συμπατριώτες μας απαιτεί νέες, καινοτόμες ιδέες και ενεργοποίηση των πολιτών.
Μπροστά σε αυτή την ωμή πραγματικότητα σχεδιάζουμε ολοκληρωμένη παρέμβαση στην εκπαίδευση του νησιού μας, με την ίδρυση και λειτουργία Δημοτικών Συνεργατικών Σχολείων, Δημοτικής, Μέσης και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης.
Στοχεύουμε στην κατάργηση της φροντιστηριακής διδασκαλίας, στην αξιοποίηση των άνεργων νέων επιστημόνων μας και στην σύνδεση της εκπαίδευσης με τις νέες, σύγχρονες παραγωγικές δραστηριότητες του νησιού μας.
Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να προχωρήσουμε σε παραγωγική ανασυγκρότηση της τοπικής οικονομίας, με γνώση, με κατάρτιση και σύμμαχο την επιστήμη σε κάθε μας βήμα.
Σε αυτή την κατεύθυνση έχουμε ήδη τεκμηριώσει και ολοκληρώσει την πρόταση δημιουργίας Επιστημονικών Δομών και Φορέων Εφαρμοσμένης Έρευνας και Τεχνολογίας, στους τομείς της Πληροφορικής, της Τηλεπικοινωνίας, της Χημείας, της Βιολογίας και της Γεωπονίας.
Συνεχίζουμε όμως την προσπάθειά μας και αυτή την περίοδο μελετάμε τις νέες και σύγχρονες παραγωγικές δραστηριότητες στο νησί μας, που αφορούν το περιβάλλον και την υγεία των πολιτών, την αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος, τις κοινωνικές υπηρεσίες και τον πρωτογενή τομέα.
Συνεχίζουμε την προσπάθεια και δίνουμε προοδευτική απάντηση στα μεγάλα προβλήματα και στις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι συμπολίτες μας.
Γιατί τα κεφάλαια που έχουν επενδύσει οι συμπατριώτες μας για την μόρφωση των παιδιών τους δεν μπορεί να στέλνουν νέους επιστήμονες στο περιθώριο και στην ανεργία. Δεν μπορεί τέτοιος πλούτος γνώσης και διάθεσης για προσφορά να μένει ανεκμετάλλευτος και να προκαλεί θλίψη, αγανάκτηση και απογοήτευση.
Είμαστε υποχρεωμένοι ως τοπική κοινωνία να κάνουμε το άλμα και θα το κάνουμε.
Θα προχωρήσουμε όποιες κι αν είναι οι θυσίες που θα χρειαστούν, γιατί οι νέοι είναι το μέλλον του τόπου μας.
Μαζί τους θα δημιουργήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για την κοινωνία μας, γιατί ποτέ δεν είναι αργά να κοιτάξουμε τον ήλιο κατάματα.

Οραματίσου την ζωή σου. Κάνε την επιλογή σου.

Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον είναι χρονικές περίοδοι μέσα στις οποίες έγιναν, γίνονται ή θα γίνουν γεγονότα.

Στο παρελθόν τα γεγονότα είναι συγκεκριμένα και καταγεγραμμένα είτε στη μνήμη των ανθρώπων, είτε σε γραπτά κείμενα, είτε σε ντοκουμέντα ζωντανά και ηλεκτρονικά.

Στο παρόν τα γεγονότα βρίσκονται σε εξέλιξη, αποτυπώνουν την πραγματική κατάσταση, χωρίς όμως να είναι τελεσίδικα, αφού από την εξέλιξη και τις αντιδράσεις της φύσης και των ανθρώπων μπορούν να διαφοροποιηθούν θετικά ή αρνητικά.

Το μέλλον είναι αόρατο. Έτσι μας έμαθαν να λέμε. Και γι’ αυτό τον λόγο ελπίζουμε ότι θα είναι καλύτερο.

Το δυστύχημα είναι ότι το μέλλον είναι αόρατο μόνο στις περιπτώσεις εκείνες που η φύση για λόγους που δεν μπορούμε ακόμα να προβλέψουμε, όπως για παράδειγμα οι σεισμοί ή ο θάνατος.

Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις το μέλλον είναι λίγο ή πολύ προβλέψιμο και άρα μπορεί να διαφοροποιηθεί, θετικά ή αρνητικά. Και αυτή η διαφοροποίηση εξαρτάται μόνο από τον άνθρωπο.

Φυσικά και οι συγκυρίες ή οι αλληλοεπιδράσεις άλλων παραγόντων παίζουν σημαντικό ρόλο, αλλά και αυτές είναι προβλέψιμες σε όσους μπορούν να μελετήσουν και να εξηγήσουν βαθύτερα τις αιτίες των γεγονότων του παρελθόντος.

Το παρελθόν

Το πρόσφατο παρελθόν της Κω είναι ικανό να μας οδηγήσει σε βέβαια συμπεράσματα για το παρόν και το μέλλον της.

Από την απελευθέρωση της Δωδεκανήσου και μετά, ο προστατευτισμός της νεοσύστατης Έλληνικής Επαρχίας από το κράτος, με διάφορα μέτρα, όπως το αφορολόγητο, σε συνάρτηση με την εντατικοποίηση της γεωργικής παραγωγής (Μία εποχή η Κως διέθετε 7 εργοστάσια τοματοπολτού!) δημιούργησαν την οικονομική άνθηση. Οι λόγοι της κατάρρευσης και μάλιστα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα είναι γνωστοί και για τουλάχιστον ένα χρόνο προειδοποιούσαν γι’ αυτήν.

Με μία φράση μπορούμε να πούμε ότι τότε δεν ελήφθησαν τα απαραίτητα μέτρα είτε προστασίας των παραγωγών, είτε ενίσχυσης τους, είτε μετασχηματισμού τους.

Το αποτέλεσμα τότε ήταν τραγικό αφού την περίοδο εκείνοι μετανάστευσαν πάνω από 3 χιλιάδες νέοι άνθρωποι. Ότι καλύτερο διέθετε η Κως.

Κάπως έτσι μπορούμε να πούμε ότι ξεκίνησε η οικονομική άνθηση στην μετέπειτα περίοδο με μόνες διαφορές την αλλαγή της δραστηριότητας από την γεωργία στον τουρισμό και τον μεγαλύτερο χρόνο αντοχής και επιβίωσης.

Το παρόν

Το παρόν φαίνεται ότι είναι δυσοίωνο. Η ανθηρή οικονομία της Κω κλονίζεται και η πλειονότητα των κατοίκων της με τις οικογενειακές επιχειρήσεις τους συνθλίβονται και αργοπεθαίνουν. Μπορεί αυτή η εικόνα να παρουσιάζεται σκληρά, όμως το παρελθόν και το παρόν μας προειδοποιεί για το μέλλον.

Απλά η κατάσταση αυτή θα διαρκέσει μεγαλύτερο χρόνο, από τον ένα που κράτησε στην τοματοπαραγωγή και ίσως γι’ αυτό να μην γίνεται αντιληπτή. Η κατάσταση είναι ακριβώς η ίδια με την προηγούμενη περίοδο της ανόδου και της πτώσης. Η μόνες διαφορές είναι ότι αντί για τα επτά εργοστάσια τομάτας υπάρχουν ελάχιστοι που εκμεταλλεύονται τον τουριστικό πλούτο της Κω και αντί για αγράμματους νέους ανθρώπους η Κως σήμερα διαθέτει χιλιάδες νέους που μορφώθηκαν, σπούδασαν και σπουδάζουν.

Το μέλλον

Όσοι νομίζουν ότι τα πράγματα για το μέλλον της κοινωνίας μας είναι ευοίωνα απατώνται πλάνην οικτράν. Δεν πέρασαν 15 χρόνια από τότε που ο Καΐσερλης είπε ότι κάποτε στην Κω θα δούμε Γερμανό Δήμαρχο και σήμερα τους βλέπουμε να επιτηρούν την Κυβέρνηση και τα Υπουργεία. Και αυτοί που πιστεύουν ότι αρμενίζουμε καλά και ότι δεν χρειάζονται μέτρα, είναι ολόιδιοι με εκείνους που δεν προνόησαν να δράσουν στην περίπτωση της γεωργικής άνθισης.

Σίγουρα η εξωτερικοί παράγοντες επηρεάζουν άμεσα την εξέλιξη του μέλλοντος της Κω. Όμως ο πιο καθοριστικός είναι η αντίδραση της ίδιας της κοινωνίας μας.

Και αν σε συνηθισμένες εποχές θα μιλούσαμε για κάποια μέτρα που πρέπει να πάρουμε, σήμερα θα πρέπει να μιλήσουμε για ανατροπές και ριζικές αλλαγές, αφού πρόκειται για το μέλλον χιλιάδων νέων πάνω στους οποίους επενδύθηκαν κόποι και όνειρα.

Η ευκαιρία με τον Καλλικράτη είναι μοναδική.

Μας προκαλεί να δημιουργήσουμε έναν άλλο, διαφορετικό Δήμο, από αυτούς που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα.

Μας φωνάζει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις μετεξέλιξης της κοινωνίας μας για σύγχρονες δραστηριότητες..

Μας κεντρίζει να στρέψουμε την προσοχή μας και όλη την ενέργεια μας, εκεί που πονά η κοινωνία μας, στις οικογενειακές επιχειρήσεις και στους νέους μορφωμένους ανθρώπους..

Το μέλλον δεν είναι αόρατο. Από μας εξαρτάται να το αλλάξουμε Αρκεί να αντιδράσουμε τώρα και να κάνουμε τη σωστή επιλογή.